کرونا و کودکان و خانه

چطور در طوفان کرونا، خانه‌ای امن برای فرزندانمان بسازیم؟

چطور در طوفان کرونا، خانه‌ای امن برای فرزندانمان بسازیم؟

برای پدر و مادر شناخت نیازهای جسمی فرزندشان مثل تغذیه، لباس‌، خواب در ساعت مناسب و … آسان است ولی ممکن است نیازهای روانی و احساسی کودک برایشان مشخص نباشد و مخصوصا در این روزهای قرنطینه که در آن نه تنها بچه‌ها که کل خانواده شرایط متفاوتی را تجربه می‌کنند، ندانند چه باید کرد.

بیایید با هم ببینیم برای آسان‌ و بهینه‌تر گذشتن این روزگار کرونا که بیرون رفتن عاقلانه نیست، چه ‌کنیم؟

خلاقیت داشته باشید:

با دستکاری لباس‌های قبلی‌اش، مثلا تکه‌دوزی عروسکی روی لباس، تغییر دادن جزئی لباس‌های قدیمی با کمک خود کودک، او را خوشحال کنید.

پارک را به خانه بیاورید:

با نقاشی کشیدن پارک، تصویرسازی ذهنی، عروسک‌گردانی، قصه‌گویی و اجرای نمایش، پارک را به خانه بیاورید.

 بازی سیرک:

با دادن نقش‌های هیجان‌انگیز به کودکان آنها را سرگرم‌ کنید.

کاردستی درست‌ کنید:

حال و هوای عید را با چیدن سفره هفت‌سین و … با‌ کمک کودکتان‌ به خانه بیاورید.

شیرینی بپزید:

به فرزندتان اجازه دهید در درست کردن‌ کیک‌ و‌ شیرینی‌عید با‌ شما همکاری کند.

بچه‌ها را به بازی کردن تشویق کنید:

برای بچه‌ها بازی فقط سرگرمی است. زنگ تفریح برای رشد آنها به اندازه غذا و مراقبت مهم استو به آنها کمک می‌کند تا خلاق باشند، مهارت‌های حل مشکلات را بیاموزند و کنترل شخصی را یاد بگیرند. بازی‌هایی مثل دویدن و فریادزدن نه تنها تفریح هستند، بلکه به بچه‌ها کمک می‌کنند تا از نظر جسمی و روانی سالم باشند.

 در شادی او شریک شوید:

نقاشی کردن با کودک فرصت خوبی را برای شما فراهم می‌کند تا با فرزندتان در محیطی آرام گفتگو کنید.

 از تلویزیون به عنوان پرستار کودک استفاده نکنید. برنامه‌های سرگرم کننده و در عین حال آموزنده انتخاب کنید و اجازه بدهید فقط آنها را تماشا کند. نگذارید مدام  اخبار اضطراب‌آور بشنود. برنامه‌های شاد را با هم تماشا کنید.

 

خانه -امن-برای -کودکان-در-کرونا

بیشتر بخوانید :  نقش پدر در تربیت کودک

محیط خانه را امن و مطمئن کنید:

گاهی ترسیدن برای کودک مفید است اما اگر فرزندان شما ترس هایی دارند که از بین نمی روند و رفتار آنها را تحت‌تأثیر قرار داده، باید کاری کنید. ببینید دقیقا چه چیز آنها را می‌ترساند. محبت کنید، صبور باشید و به آنها اطمینان خاطر بدهید، نه اینکه انتقاد کنید. ترس بچه‌ها ممکن است واقعی باشد. واکنش بیش از حد نشان دادن به یک موضوع استرس‌آور، طبیعی است و گاهی نمی‌توانیم واکنش‌های خود را مهار کنیم. افراد در اینگونه اپیدمی‌ها، شرایط را ارزیابی می‌کنند و وقتی احساس می‌کنند موضوع خارج از کنترل آنهاست، دچار ترس و واهمه می‌شوند. در این میان، کودکان تحت‌تاثیر نگرانی‌ها و استرس‌های والدین، واکنش‌های شدیدتری نسبت به واقعیت بیرونی نشان می‌دهند. اگر نگرانی‌ها را دامن بزنیم، تشدید می‌شوند و ترس بیش از حد ایجاد و سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کنند. باید با افکار مثبت و آموزش‌هایی که جنبه مثبت دارند، کودکان را برای مواجهه با خطر آماده کنیم. والدین باید با کسب آگاهی بیشتر در مورد این نوع ویروس و روش‌های مراقبتی که مدام به‌‌روزرسانی می‌شوند، خود را آرام و بعد با آرامش و صادقانه با فرزندان خود صحبت کنند. به آنها بگویید چگونه باید از خودشان مراقبت کنند و بخواهید تا از افکار و ترس‌های احتمالی‌شان بگویند. الگوهای منفی ناسالم و غیرواقع بینانه فکری، در افراد رفتار بیمارگونه‌ای ایجاد می‌کند که به‌عنوان الگوی رفتاری بسیار اثرگذار روی کودکان، آنها را دچار هیجان‌های منفی می‌کند.

اضطرابمان را منتقل نکنیم:

اگر فکر می‌کنیم نگرانی ما، بچه‌ها را متوجه اهمیت موضوع و مراقبت از خودشان می‌کند، سخت در اشتباهیم. بیان جمله‌های هشداردهنده که با چهره‌ای پریشان و نگران و صدایی مضطرب و اغلب تحکمی ادا می‌شود، در ذهن و روان کودک بسیار آسیب‌زننده و این طور ترجمه می‌شود: «دنیا جای ناامن و خطرناکی است و ما والدین توانایی مراقبت از تو را نداریم!» پیام‌های اضطرابی ما (چه حرف‌هایمان و چه چهره‌ نگرانمان) باعث احساس ناامنی و اضطراب در کودک می‌شود و او را پریشان می‌کند. اگر نتوانیم احساسات و افکارمان را مدیریت کنیم و این نگرانی‌ها را به کودک و نوجوانمان منتقل کنیم، سلامت روانی آنها را به خطر می‌اندازیم.

در حضور فرزندان اخبار نبینیم.

ممکن است فکر کنید «فرزندم با شنیدن این خبرها بیشتر از خودش مراقبت می‌کند و متوجه شرایط خاص می‌شود» یا شاید فکر ‌کنید «بچه‌ها آنقدر متوجه شرایط نیستند» یا «اون که سرش به کار خودش گرمه و سرگرم بازیه». نه! کودکان هم گوش‌های تیزی دارند و هم بیننده‌های دقیقی هستند. پس هم اخبار بد روی آنها تاثیر می‌گذارد و هم حس و حال ما موقع دیدن خبرها.

 

کرونا-کودکان

محیط را کنترل کنید:

بیشتر از اینکه کودک را کنترل کنیم و او را تحت‌فشار بگذاریم باید تلاش کنیم محیط را کنترل کنیم. کمتر از بیرون غذا بگیریم، خانه را بیشتر تمیز کنیم و الگوی خوب رعایت اصول پیشگیری و روش‌های بهداشتی و مراقبتی برای کودک باشیم. بیشتر از حرف زدن، عمل کنیم.

هیجان‌هایمان را مدیریت کنیم.

یکی از راهکارهای مؤثر کنترل هیجان‌ها گوش دادن به موسیقی مورد علاقه است. نفس عمیق بکشید، چند ثانیه نفس را در سینه حبس کنید و با فشار بیرون دهید. تا 10 بشمارید. با یک فرد مطمئن صحبت و درددل کنید. کارهایی که به شما احساس خوبی می‌دهد، انجام دهید؛ مثل پیاده‌روی و گوش دادن به آهنگ دلخواه. کاری را انجام دهید که حواس شما را از موضوع پرت می‌کند، مثلاً اگر در خانه هستید خود را با کار خانه مشغول کنید و اگر در محل کار هستید، میز خود را مرتب کنید.

مونا فلسفی، روان‌شناس کودک، بازی‌درمانگر، دانشجوی دکترای سلامت

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]
دکتر مونا فلسفی روانشناس کودک و نوجوان

دکتر مونا فلسفی

دکترای روانشناسی سلامت

فعالیت حرفه ای

  • درمانگر گروه کودک و نوجوان گروه روانپزشکی ویان
  • چند سال سابقه کار در مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی اکسیر و مرکز مشاوره آتیه درخشان ذهن

آدرس : تهران ،علامه جنوبی، خیابان چهلم مرکزی، پلاک ۸، طبقه سوم

وقت مشاوره : 0218612748702186127446

رزرو وقت مشاوره داخل ‌‌وخارج از کشور : 09036565910

نوشتهٔ پیشین
والدین چگونه هیجانات منفی کودک خود را مدیریت کنند؟
نوشتهٔ بعدی
چرا نوجوانان به مراقبت ويژه احتیاج دارند؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید

این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست